مقایسه ی فراوانی نسبی کاهش شنوایی حسی- عصبی و اختلالات درک گفتاری در افراد مبتلا به مولتیپل اسکلروز با گروه سالم

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروز از دسته بیماری های دمیلیناتیو سیستم عصبی مرکزی است که به علت شیوع فراوان و تمایل به گرفتاری بالغین جوان مورد توجه بسیاری از محققان بوده، جزئ ناتوان کننده ترین بیماری های نورولوژیک به شمار می رود. کاهش شنوایی، که در 10-6 درصد از بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز اتفاق می افتد، یکی از علل ناتوانی آنان است. همچنین، اختلالات صداهای گفتاری نیز در 50-40 درصد از بیماران گزارش شده است. هدف از این مطالعه، مقایسه ی فراوانی نسبی کاهش شنوایی حسی- عصبی و اختلالات درک صداهای گفتاری در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز و افراد گروه شاهد می باشد که می تواند راه گشای پیش گیری و درمان بهتر در این بیماران باشد. روش ها: در این مطالعه ی مورد- شاهدی مقطعی، 112 نفر بیمار و 112 گروه شاهد در اصفهان مورد بررسی قرار گرفتند. در این بررسی، اطلاعات دموگرافیک ، تغییرات pure tone audiometry (pta) و تغییرات speech reception threshold (srt) دو گروه بررسی شد و در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز، زمان شروع، مدت بیماری و تعداد پلاک های مولتیپل اسکلروز در mri نیز مورد بررسی قرار گرفت. اطلاعات به دست آمده با آزمون های 2 χ و student-t تحلیل شد.   یافته ها: شیوع بیشتر کاهش شنوایی حسی- عصبی در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز (2/40 درصد) نسبت به گروه شاهد (3/6 درصد) مشاهده شد. در بررسی تغییرات srt در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز 7/35 درصد موارد اختلال داشتند. نتیجه گیری: یافته های ما در زمینه ی تغییرات srt و تغییرات pta با آخرین مطالعات در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز هم خوانی داشت. سن بالاتر فعلی بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز از عوامل خطری به شمار می رود که می تواند سبب کاهش شنوایی حسی- عصبی باشد. جنس زن بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروز نیز از عوامل خطر به شمار می رود که می تواند سبب اختلال صداهای گفتاری باشد.